Wie zijn wij?

Marten is voorzitter van het cvb van Spaarnesant, 25 scholen van openbaar primair en specialistisch onderwijs in Haarlem. Marten werkt ruim veertig jaar in het onderwijs in allerlei rollen, nadat hij ooit begon als leraar Nederlands en informatica. Leve het onderwijs is voor Marten een beweging van verwante bestuurders die willen werken vanuit vertrouwen in professionals en de bedoeling van onderwijs.

Het manifest tegen het verplicht stellen van (de verkeerde soort) toetsen was de directe aanleiding om toe te treden tot de beweging. Hij is ervan overtuigd dat goed bestuur het verschil kan maken voor scholen, zoals goede onderwijsprofessionals het verschil kunnen maken voor leerlingen. Dat vraagt in ieder geval in alle lagen van de organisatie om een gezamenlijk pedagogisch kompas, om te voorkomen dat onderwijskwaliteit wordt gedefinieerd door wat meetbaar is in plaats van wat er werkelijk toe doet voor kinderen.

Binnen de kerngroep heeft is Marten één van de trekkers van de lijn onderzoek vanuit het perspectief van Complexiteit en van de lijn Anders Toetsen. Zie ook zijn bestuursportret, de site www.puzzeltraining.nl en de podcast van Leve het onderwijs.

Anne werkt al 30 jaar in het onderwijs. Gestart als leerkracht in Amsterdam Noord en doorontwikkeld naar directeur in Alkmaar. Bijna 3 jaar geleden kreeg zij de kans om als bestuurder binnen dezelfde stichting aan deze tak van sport te kunnen snuffelen. Haar drijfveer was om het beleid van de afgelopen jaren voort te zetten en te koesteren. Er samen voor zorgen dat kinderen vertrouwen (terug) krijgen in hun eigen vermogen om te kiezen, hun talenten te verkennen en samen te werken. Zodat ze hun mouwen opstropen en vol enthousiasme, optimisme en energie van betekenis zijn.

Dat geldt voor iedereen binnen de organisatie. Dankzij haar vijftien jaar ervaring directeur, waarin zij daarnaast regelmatig voor de klas stond, weet zij hoe uitdagend het kan zijn. Het mooie is dat iedereen binnen SaKS het goede wil blijven doen onze kinderen te geven wat ze nodig hebben. Los van cijfers en gemiddelden. En juist in verbinding met zichzelf en anderen. En omdat de sturingsfilosofie van SaKS nauw aansluit bij het manifest van Leve het Onderwijs! heeft zij zich hierbij aangesloten. Want zij realiseert zich dat de mooie ideeën en plannen van SaKS alleen ten volle tot uiting kunnen komen als er stevige verbindingen liggen, zowel landelijk als in de regio.

Mijn naam is Jeroen Spanbroek, ben getrouwd met Angela en heb twee dochters: Demi en Isa. Ik ben bestuurder van Stichting Westelijke Tuinsteden (STWT) in Amsterdam Nieuw West. Daar werk ik samen met 16 scholen en het bestuurskantoor aan goed onderwijs voor alle kinderen in Amsterdam Nieuw West.

Ik ben als gymleraar gestart in het praktijkonderwijs en ben vervolgens na mijn studie bedrijfskundig management gestart als leidinggevende in het speciaal onderwijs. Ik heb leidinggegeven in het VSO, SBO en SO. Hierna heb ik de overstap gemaakt naar het reguliere basisonderwijs en kinderopvang als bestuurder. Vanaf die periode heb ik samen met de andere bestuurders van Leve het Onderwijs gewerkt aan deze mooie beweging.

Een noodzakelijke beweging omdat ons huidige onderwijssysteem voor veel kinderen niet meer passend is. Veel controle, toetsing en registers draagt onvoldoende bij aan de kwaliteit van het onderwijs. Een goede professional die staat voor zijn vak en die gesteund wordt door expertise om zich heen zorgt daar wel voor. Dit zie ik dus ook als mijn taak als bestuurder. Het ondersteunen en faciliteren van de professionals die elke dag met de kinderen aan het werk zijn. Kwaliteit is ook zelf verantwoordelijkheid nemen en verantwoording afleggen. In een spiegel durven te kijken en kwetsbaar durven zijn. Dit is waar ik voor sta samen met mijn collega’s van Leve het Onderwijs!

Al vanaf de oprichting van Leve het Onderwijs heb ik de beweging met belangstelling gevolgd. Over het ondertekenen van het manifest in 2019 heb ik niet lang hoeven nadenken. En ook toen ik onlangs de uitnodiging kreeg om toe te treden tot de kerngroep kon ik tijdens een eerste online bijeenkomst direct volmondig ‘ja’ zeggen.

Werken vanuit vertrouwen, ruimte geven aan kinderen en volwassenen, en zelf de ruimte pakken om als het nodig is, het anders te doen, dan hoe het wellicht altijd al ging. Dit alles heeft gedurende mijn loopbaan in het onderwijs altijd al een rol gespeeld. En dan is aansluiten bij Leve het Onderwijs voor mij nu een logische stap. Ook omdat ik zelf wil blijven leren en samen met anderen, hoopvol, positief kritisch en met lef een bijdrage wil leveren aan onderwijs dat passend is bij de tijd waarin we nu leven.

Tot slot ken ik het primair onderwijs vanuit verschillende rollen. Ooit startte ik als leerkracht in Amsterdam-Oost, maar ik ben ook schoolleider en opleider van schoolleiders geweest. Ondertussen ben ik nu ruim 12 jaar bestuurder, waarvan ruim 8 jaar bij Zinder in Deventer waar ik nog steeds met veel plezier werk.

In 1984 ben ik afgestudeerd aan de ALO in Amsterdam, daarna sociale geografie gestudeerd aan de UvA. Vervolgens in zowel het PO als het VO lang Lichamelijke Opvoeding gegeven. En in die tijd altijd al gedroomd om leidinggevende te worden, met als ultieme uitdaging om rector van een school te worden: een equivalent als trainer-coach in de sport. Een functie die ik ook lang heb bekleed in de hockeywereld. Na heel lang op het Calandlyceum in Amsterdam-West gewerkt te hebben, mag ik nu leidinggeven op een brede school in Haarlem. En een brede schoolgemeenschap is in mijn optiek een hele belangrijke schakel in ons onderwijs. Mavo-Havo-Vwo onder 1 dak, zodat er niet al op je 11e, 12e (aan het eind van het PO) een stempel gezet wordt op kinderen. Ik geloof, ik hou van brede schoolgemeenschappen!

Leve het Onderwijs! is voor mij een beweging die goed voelt. Het voelt goed omdat het gaat over vertrouwen, vertrouwen in de kinderen, de leerlingen. Om het daar goed voor te doen is het van belang dat je als docent vertrouwen uitstraalt, ruimte geeft en altijd in dialoog bent. Om dat te bereiken is een besturingsfilosofie die daarbij aansluit van belang. Daarin staat voor mij kwetsbaar opstellen, samenwerken en het bespreken van drijfveren centraal. Als bestuurder wil ik ertoe doen, ik wil er zijn!

Een mooi aspect van Leve het Onderwijs! is de discussie m.b.t. de eindtoets in het PO. Daar is van alles over te zeggen, voor mij is van het grootste belang dat kinderen niet (te snel) in hokjes worden geplaatst. Het hoger-lager denken ontneemt de waardigheid bij kinderen dat ze goed zijn zoals ze zijn. Ik kan me daar druk en soms kwaad over maken, alleen kom ik verder als ik constructief de discussie aanga. En dat gebeurt bij Leve het Onderwijs!

Mijn naam is Remco Prast en samen met mijn collega Jeanette de Jong vormen wij het (collegiaal) College van Bestuur van Blosse. Een organisatie voor kinderopvang en primair onderwijs. Ik ben altijd werkzaam geweest in opvang en onderwijs en heb dat mogen doen in verschillende functies in PO, (V)SO en MBO. Dit geeft een mooie brede blik op onze mooie sector waarin mensen met passie werken.

In elke rol heb ik maar één doel voor ogen en dat is het beste doen voor alle kinderen dan wel jongeren. Door de toenemende controledrang en ‘de meten is weten cultuur’ zie ik dat mijn belangrijkste doel niet bereikt kan worden. Dit is niet alleen in onze sector zo, maar dat zie ik in de hele maatschappij terug. Binnen Leve het Onderwijs willen we graag de beweging maken naar werken vanuit vertrouwen, omdat we geloven dat wijzelf en de ander juist hierdoor de beste versie van zichzelf kunnen zijn. Ik maak me hier graag hard voor met mijn collega’s. Binnen Leve Het Onderwijs! ben ik kartrekker van het thema ‘Stop nu het verplichten van toetsen’: een traject waarbij vakmanschap van de onderwijsprofessional én de ontwikkeling van het kind centraal staan – omdat we willen werken vanuit vertrouwen!

Ik ben Martijn, getrouwd met Desiree, vader van Sarah en Sjors. Ik werk zo’n 25 jaar in het primair onderwijs. Gestart als stamgroepleider op een Jenaplan-basisschool en vervolgens kansen gekregen in het leiderschap. In 2023 werd ik Collega van Bestuur bij SAAM*.

Ik werk graag in het onderwijs, omdat het mensenwerk en daarmee vooral maatwerk is. Een plek waar vakmensen het verschil kunnen maken voor kinderen. Via gebaande paden waar dat kan, of daarbuiten waar dat moet. Ik werk graag in de ruimte tussen de regels en buiten de lijntjes.
De basis van mijn werk ligt steevast bij vertrouwen. Het vertrouwen dat kinderen wíllen leren. En in mijn nieuwe rol zie ik mijn collega’s als vakmensen, die mijn vertrouwen verdienen om hun vak uit te oefenen. Zoals Weggeman schreef “goeie mensen, mooi werk”.

Ik werd lid van het kernteam van Leve het Onderwijs, omdat ik de manifest-items die ons verbinden enorm onderschrijf. Ik wil bijdragen aan een positief beroepsbeeld van bestuurders in het onderwijs. Bestuurders die werken vanuit vertrouwen, zich willen verantwoorden, hun eigen ontwikkeling serieus nemen, vanuit heldere waarden werken en de kwaliteit van het goede gesprek erkennen. Zó wil ik werken en ik hoop dat ons positieve geluid gehoord mag blijven worden en mag groeien!

Voor mij verwoorden de manifest items van Leve het onderwijs! de manier waarop ik als mens én professional in het leven wil staan. Dat maakt dat ik me vanaf het begin aan de beweging verbonden heb en de laatste jaren in het kernteam zit. Mij boeit hoe we de beweging kunnen concretiseren, kunnen laten zien dat dit echt beter werkt in het leren, voor de ontwikkeling van kinderen, maar ook voor onszelf! Wat is daarvoor nodig? Hoe we elkaar daarin kunnen ondersteunen? Hoe we dit kunnen verantwoorden?

Ik ervaar in de praktijk dat het werkt. Dat ervaar ik als mens, moeder van vier, partner van Marc, vriendin, bestuurder bij Flores Onderwijs en de vele andere rollen die ik heb. En soms mislukt het helemaal. Loop ook ik vast in alles wat vaak haaks staat op wat ik eigenlijk zou willen. Of pak ik het helemaal verkeerd aan. Dat hoort erbij. Daar leer ik van.

Wat me drijft – waarom ik het niet loslaat – is mijn liefde voor mensen. Het geloof in het potentieel van ieder mens. En de rotsvaste overtuiging dat ieder mens er toe doet. Dat we dat moeten willen. Opdat we een samenleving hebben waarin iedereen er mag én kan zijn. Ondanks de verschillen en ondanks het ongemak dat dit met zich mee kan brengen.

Vanuit een sterke wij omdat we als levende wezens in een levende omgeving staan (dus complexiteit), emancipatie, empowerment en participatie van iedereen (zelfs van alles wat leeft en niet leeft). Hierin ligt mijn focus op complexiteit en onderzoek besloten. Vakmanschap en meesterschap als kern voor het professionele bestaan. Ik ga er voor. Doe je mee?