Kansen voor kinderen ‘bevoorwaarden’
3 mei 2019
Categorie: Bestuurdersportretten
Al haar leven lang werkt Edith van Montfort in het onderwijs in verschillende functies. Van leraar tot bestuurder. “Op dit moment ben ik collega van bestuur bij SAAM. Ik doe alles wat nodig is om kansen voor kinderen te vergroten, om hun leren te ‘bevoorwaarden’. Ik haal alles uit de kast om het voor anderen, die dichterbij het kind staan, mogelijk te maken dat zij het beste kunnen doen.” SAAM bestaat uit 28 scholen in Bernheze, Boekel, Landerd, Meierijstad, Oss en Uden.
Kwaliteit van leiderschap
Edith is haar loopbaan begonnen als leraar en later werd zij lerarenopleider. Het verschil tussen leraar zijn en besturen is qua werkzaamheden verschillend, maar qua uitgangspunten lijkt het veel op elkaar. “De kwaliteitscriteria van wat goed leraarschap is, zijn volgens mij hetzelfde als die voor goed besturen en van goed organiseren.”, stelt Edith. “Het gaat om een aantal heel basale dingen, zoals het uitspreken van verwachtingen, helder zijn over wat jouw verlangen is, reflecteren op wat je doet en de ander zijn leren gunnen.”
Koesteren van verschil
“Als je kijkt naar een schoolklas, dan zie je daar een groep met allemaal verschillende kinderen. Met verschillende interesses, mogelijkheden en verschillende manieren van kijken naar de wereld. In de schoolklas accepteren we dat en anticipeert de leraar daar constant op. Maar als je kijkt naar besturen of naar een organisatie, dan gaat het regelmatig over ‘hetzelfde doen’ en ‘taakomschrijvingen’.”, zegt de bestuurder verontwaardigd. Het is volgens Edith belangrijk om op alle niveaus meer te gaan accepteren dat we verschillend zijn én dat die verschillen ook juist mooie resultaten opleveren.
Dichtbij de bedoeling
Ondanks alle verschillen tussen de mensen onderling, is er een gezamenlijk belang. “We hadden laatst een debat met collega’s van allerlei leeftijdscategorieën binnen SAAM. Er was één belangrijke overeenkomst tussen alle leeftijdsgroepen. En dat was; ‘Zie mijn talent en geef mij de kans om door te ontwikkelen.’ Precies dat is wat Edith omschrijft als werken vanuit de bedoeling. “Precies dat is waar kinderen en medewerkers recht op hebben. Het gaat erom dat we met een grenzeloos vertrouwen, de ander gunnen om te leren, om te zijn wie die is en verantwoordelijkheid voelen om dat voor die ander ook mogelijk te maken.”
Tussen moeten en mogen
Als bestuurder heb je de verantwoordelijkheid om het leren te bevoorwaarden, is de stelling van Edith. Van kinderen, leraren, directeuren. Het bieden van ruimte en autonomie zijn daarbij belangrijke voorwaarden. Toch is daar niet altijd plek voor. “Bij SAAM werken we met het woordpaar ‘moeten’ en ‘mogen’. Soms zijn er wettelijke plichten, neem een veiligheidsplan. Die val écht binnen de categorie ‘moeten’. Dan zeggen wij als bestuurders; ‘Dit gaan we gewoon doen. Zonder discussie. Maar dan wel zo dicht mogelijk bij wie we zijn’ Bij andere zaken is het belangrijk om samen te ontdekken hoe we het gaan aanpakken. Dat valt onder de categorie ‘mogen’.” Zo’n woordpaar helpt om discussies richting te geven en geeft duidelijkheid over de ruimte die er is rondom een nieuw project of plan.
Strategisch bestuurder
“Als bestuurder blijf je natuurlijk strategisch. In discussies, in gesprekken. Je moet als bestuurder strategisch én politiek bewust handelen. Je moet keuzes maken waarmee je denkt de grootste impact en verbondenheid met anderen kunt maken.”, legt Edith uit. Vanuit haar loopbaanervaring neemt ze veel zaken mee in de wijze waarop zij bestuurder is. Het werken in de klas heeft haar gevormd. “Voor mij zit daar ook een persoonlijke drive achter om juist die kinderen die het in een gestandaardiseerd systeem het moeilijkst hebben, echt te zien en te horen. Ik denk dat mijn discipline daarop terug te voeren is om daar alles voor te doen.”
